26. A nuk duhej që Krishti të vuante këto gjëra e pastaj të hynte në lavdinë e tij?».
27. Pastaj ai u shtjelloi të gjitha pjesët e Shkrimit të shenjtë që flisnin për të, duke filluar nga Moisiu deri te të gjithë profetët.
28. Kur iu afruan fshatit ku po shkonin, Jezui eci përpara, sikur donte të vazhdonte,
29. por ata iu lutën shumë dhe i thanë: «Rri me ne, se po vjen mbrëmja e dita gati mbaroi». Atëherë ai shkoi e ndenji me ta.
30. Kur ishte në tryezë me ta, mori bukën, tha lutjen e bekimit, e theu dhe ua dha atyre.
31. Atëherë atyre iu hapën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej tyre.
32. Ata i thanë njëri-tjetrit: «A nuk na digjte zemra kur na fliste gjatë udhës dhe kur na shpjegonte Shkrimet e shenjta?».