28. Pasi tha këto, Jezui u priu për në Jerusalem.
29. Kur iu afrua Betfagës dhe Betanisë, në vendin që quhet Mali i Ullinjve, dërgoi dy prej dishepujve
30. dhe u tha: «Shkoni në fshatin përballë dhe kur të hyni, do të gjeni të lidhur një kërriç, mbi të cilin nuk ka hipur kurrë njeri. Zgjidheni dhe silleni.
31. Nëse dikush ju pyet “përse po e zgjidhni?”, i thoni kështu: “Zoti ka nevojë për të”».
32. Atëherë, ata që dërgoi Jezui, u nisën dhe gjetën gjithçka, siç u kishte thënë ai.
33. Kur po e zgjidhnin kërriçin, të zotët i pyetën: «Përse po e zgjidhni kërriçin?».
34. Ata thanë: «Zoti ka nevojë për të».
35. Atëherë ia sollën kërriçin Jezuit, i hodhën përsipër rrobat e tyre dhe Jezui u ul mbi të.
36. Gjatë udhës njerëzit shtronin në rrugë rrobat e tyre.
37. Kur iu afrua rrugës që zbret nga Mali i Ullinjve, mbarë turma e dishepujve filloi të lavdërojë Perëndinë me gëzim e me zë të lartë për të gjitha veprat e fuqishme që kishin parë.
38. Ata thoshin: «Bekuar qoftë mbretiqë vjen në emër të Zotit!Paqe në qielle lavdi në lartësitë e qiejve!».
39. Disa nga farisenjtë që ishin në turmë i thanë Jezuit: «Mësues, urdhëroji dishepujt të heshtin».
40. Por Jezui u përgjigj: «Unë po ju them, edhe po të heshtnin këta, gurët do të bërtisnin».
41. Kur iu afrua qytetit dhe e pa, Jezui qau për të
42. e tha:«Ah sikur ta kuptoje edhe ti sot se nga vjen paqja! Por kjo është e fshehtë për sytë e tu.