12. Ai u tha:«Një fisnik shkoi në një vend të largët të kurorëzohej mbret e pastaj do të kthehej.
13. Thirri dhjetë nga shërbëtorët e vet, u dha dhjetë monedha e u tha: “Vërini në punë derisa të kthehem unë!”
14. Por qytetarët e tij e urrenin dhe i dërguan nga pas një përfaqësi për t’i thënë: “Nuk duam që ky të mbretërojë mbi ne.”
15. Kur ai u kthye, pasi u bë mbret, urdhëroi të thërrisnin shërbëtorët që u kishte dhënë para për të parë sesi i kishin përdorur.
16. Erdhi i pari e i tha: “Zotëri, monedha jote ka dhënë dhjetë të tjera.”
17. Ai i tha: “Të lumtë, shërbëtor i mirë! Meqenëse u tregove besnik në gjënë më të vogël, do të kesh pushtet mbi dhjetë qytete.”
18. Pastaj erdhi i dyti e i tha: “Zotëri, monedha jote ka dhënë pesë të tjera.”
19. Ai i tha: “Edhe ti qeveris pesë qytete!”
20. Pastaj erdhi tjetri e tha: “Zotëri, ja ku e ke monedhën tënde. Unë e mbështolla me një garzë,
21. se kisha frikë nga ti, që je i rreptë, që merr çfarë nuk ke dhënë e korr çfarë nuk ke mbjellë.”
22. Ai i tha: “Shërbëtor i mbrapshtë, unë do të të gjykoj nga fjalët e tua. Ti e paske ditur se unë qenkam i rreptë, se marrkam çfarë nuk kam dhënë dhe korrkam çfarë nuk kam mbjellë?
23. Atëherë pse nuk e fute në bankë paranë time, që kur të kthehesha ta merrja bashkë me fitimin?”
24. Pastaj u tha atyre që ishin aty: “Merrjani monedhën e jepjani atij që ka dhjetë!”
25. Ata i thanë: “Zotëri, po ai i ka dhjetë monedha.”
26. Ai u përgjigj: “Unë po ju them se kujtdo që ka, do t’i jepet edhe më shumë, por atij që nuk ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
27. Ndërsa ata armiqtë e mi që nuk dëshironin të bëhesha mbreti i tyre, sillini këtu e vritini para syve të mi!”».
28. Pasi tha këto, Jezui u priu për në Jerusalem.
29. Kur iu afrua Betfagës dhe Betanisë, në vendin që quhet Mali i Ullinjve, dërgoi dy prej dishepujve