1. Përderisa shumë veta kanë marrë përsipër të rrëfejnë ngjarjet që janë përmbushur ndër ne,
2. siç na i kanë përçuar ata që i panë me sytë e tyre dhe që qenë shërbëtorë të fjalës që nga fillimi,
3. edhe mua, meqë kam ndjekur me kujdes nga afër gjithçka që nga fillimi, më është dukur gjë e mirë të t’i shkruaj me radhë, i përndritshëm Teofil,
4. me qëllim që të njohësh palëkundshmërinë e mësimeve që ke marrë.
5. Në ditët kur Herodi ishte mbreti i Judesë, një prift me emrin Zakaria, nga kasta e Abiut, kishte për grua njërën prej bijave nga fisi i Aaronit që quhej Elizabetë.
6. Që të dy ishin të drejtë para Perëndisë dhe jetonin pa të metë, sipas të gjitha ligjeve dhe urdhërimeve të Zotit.
7. Nuk kishin fëmijë, se Elizabeta ishte shterpë dhe të dy ishin të shkuar në moshë.
8. Ndërsa Zakaria po kryente shërbesën e tij priftërore, para Perëndisë, kur ishte radha e kastës së tij,
9. sipas zakonit të shërbesës priftërore, i ra shorti të hynte në shenjtëroren e Zotit për të djegur temjanin.
10. Ndërsa digjej temjani, tërë populli lutej përjashta.
11. Zakarisë iu shfaq engjëlli i Zotit, i cili rrinte në të djathtë të altarit të temjanit.
12. Kur e pa, Zakaria u trondit dhe e pushtoi frika.
13. Por engjëlli i tha:«Mos ki frikë, Zakari, se lutja jote është dëgjuar dhe Elizabeta, gruaja jote, do të të lindë një djalë dhe ti do t’ia vësh emrin Gjon.
14. Do të gëzohesh e do të ngazëllehesh dhe shumë veta do t’i gëzohen lindjes së tij.
15. Ai do të jetë i madh para Zotit dhe nuk do të pijë verë dhe as pije dehëse. Do të jetë i mbushur me Shpirtin e Shenjtë që në bark të nënës.
16. Shumë bij të Izraelit do t’i kthejë te Zoti, Perëndia i tyre.
17. Do të vijë përpara Zotit me shpirtin dhe fuqinë e Elias, për t’i kthyer zemrat e etërve drejt bijve dhe kryeneçët në urtinë e të drejtëve, për t’i bërë gati Zotit një popull të përgatitur».
18. Zakaria i tha engjëllit: «Si do ta marr vesh këtë gjë? Se unë jam i vjetër dhe gruaja ime e moshuar».
19. Engjëlli iu përgjigj: «Unë jam Gabrieli, që rri në praninë e Zotit dhe jam dërguar për të folur me ty dhe për të të dhënë këtë lajm të mirë.
20. Ja, ti do të mbetesh memec dhe nuk do të mund të flasësh deri ditën kur do të ndodhin këto gjëra, sepse nuk u ke besuar fjalëve të mia, që do të përmbushen kur t’u vijë koha».
21. Populli priste Zakarian dhe ishte i habitur për vonesën e tij në tempull.
22. Po kur doli, ai nuk mundi t’u fliste dhe ata e kuptuan se kishte parë një vegim në tempull. Ai u bënte shenja dhe nuk fliste dot.
23. Kur u mbushën ditët e shërbesës së tij, Zakaria u kthye në shtëpi.
24. Pas këtyre ditëve, Elizabeta, gruaja e tij, mbeti shtatzënë dhe për pesë muaj rrinte fshehur dhe thoshte:
25. «Kështu bëri për mua Zoti në ditët kur hodhi sytë mbi mua, për të më hequr turpin para njerëzve».
26. Në muajin e gjashtë engjëlli Gabriel u dërgua nga Perëndia në një qytet të Galilesë me emrin Nazaret,
27. te një virgjëreshë që ishte e fejuar me një burrë që quhej Jozef, nga shtëpia e Davidit. Virgjëresha quhej Mari.
28. Engjëlli shkoi tek ajo dhe i tha: «Gëzohu, hirplotë, Zoti është me ty».
29. Ajo u trondit nga këto fjalë dhe mendonte për domethënien e kësaj përshëndetjeje.
30. Engjëlli i tha: «Mos ki frikë, Mari, sepse ke gjetur hir para Perëndisë.
31. Ja, do të mbetesh shtatzënë, do të lindësh një djalë dhe do t’ia vësh emrin Jezu.
32. Ai do të jetë i madh dhe do të quhet Bir i më të Lartit dhe Zoti Perëndi do t’i japë fronin e Davidit, atit të tij.
33. Ai do të mbretërojë mbi shtëpinë e Jakobit përgjithmonë dhe mbretëria e tij nuk do të ketë mbarim».
34. Por Maria i tha engjëllit: «Si do të ndodhë kjo, se unë nuk njoh burrë?».
35. Engjëlli iu përgjigj: «Shpirti i Shenjtë do të zbresë mbi ty dhe fuqia e më të Lartit do të të mbulojë me hijen e vet, prandaj i Shenjti që do të lindë do të quhet Bir i Perëndisë.
36. Ja, edhe Elizabeta, kushërira jote, pret t’i lindë një djalë në pleqërinë e saj dhe është në muajin e gjashtë, ajo që quhej shterpë.
37. Për Perëndinë asgjë nuk është e pamundur».
38. Atëherë Maria tha: «Unë jam shërbëtorja e Zotit. Më ndodhtë sipas fjalës sate». Dhe engjëlli u largua prej saj.
39. Ato ditë Maria u ngrit e shkoi me nxitim në një krahinë malore, në një qytet të Judesë.
40. Ajo hyri në shtëpinë e Zakarias dhe përshëndeti Elizabetën.
41. Sapo Elizabeta dëgjoi përshëndetjen e Marisë, i kërceu foshnja në bark.Elizabeta u mbush me Shpirtin e Shenjtë,
42. thirri me zë të lartë e tha: «E bekuar je ndër gratë dhe i bekuar është fryti i barkut tënd!
43. Nga më vjen kjo dhuratë, që nëna e Zotit të vijë tek unë?
44. Ja, sapo zëri i përshëndetjes sate arriti në veshët e mi, foshnja kërceu nga gëzimi në barkun tim.
45. Lum ajo që ka besuar, se do të përmbushet çfarë i qe thënë prej Zotit!».
46. Maria tha:«Gjithë qenia ime e madhëron Zotin
47. dhe shpirti im ngazëllehetpër Perëndinë, Shpëtimtarin tim,
48. sepse ai hodhi sytëmbi përulësinë e shërbëtores së vetdhe, ja, të gjitha breznitëdo të më quajnë të lume.
49. Gjëra të mëdhaka bërë për mua i fuqishmi.I shenjtë është emri i tij.
50. Mëshira e tijzgjat nga breznia në breznipër ata që e druajnë.
51. Bëri vepra të fuqishme me krahun e tij,hodhi poshtëata që mburreshinme mendimet e zemrës së tyre,
52. rrëzoi të fuqishmit nga fronidhe lartësoi të përulurit.
53. Të urituriti mbushi me të mira,ndërsa të pasuriti nisi duarzbrazët.
54. E ndihmoi Izraelin, shërbëtorin e vet,duke sjellë ndër mend mëshirën,
55. siç u kishte thënë etërve tanë,Abrahamitdhe pasardhësve të tij përgjithmonë».
56. Maria ndenji rreth tre muaj me Elizabetën, pastaj u kthye në shtëpinë e vet.
57. Elizabetës i erdhi koha për të lindur dhe lindi djalë.
58. Fqinjët dhe farefisi i saj dëgjuan se Zoti tregoi mëshirë të madhe për Elizabetën dhe gëzoheshin bashkë me të.
59. Ditën e tetë erdhën për të rrethprerë fëmijën dhe donin t’i vinin emrin Zakaria, sipas emrit të të atit.
60. Atëherë e ëma e tij tha: «Jo, ai do të quhet Gjon».
61. Ata i thanë: «Askush nga të afërmit tuaj nuk quhet me këtë emër».
62. Atëherë e pyetën të atin me shenja se ç’emër donte t’i vinte.
63. Ai kërkoi një dërrasë, mbi të cilën shkroi: «Gjon është emri i tij». Të gjithë u mrekulluan.
64. Përnjëherë Zakarias iu hap goja dhe iu zgjidh gjuha dhe filloi të fliste duke bekuar Perëndinë.
65. Të gjithë banorët aty pranë i zuri frika dhe në mbarë krahinën malore të Judesë flitej për këto gjëra.
66. Ata që i dëgjuan këto gjëra i mbajtën në zemër dhe thanë: «Ç’do të bëhet vallë ky djalë?». Dhe dora e Zotit ishte me të.
67. Zakaria, ati i tij, u mbush me Shpirtin e Shenjtë dhe profetizoi kështu:
68. «Bekuar qoftë Zoti,Perëndia i Izraelit,se erdhi dhe shpengoi popullin e tij.
69. Ai ngriti për ne bririn e shpëtimitnë shtëpinë e Davidit,shërbëtorit të vet,
70. siç e kishte thënëme gojën e profetëve të tij të shenjtëqë prej shekujsh;
71. shpëtim nga armiqtë tanëdhe nga dora e të gjithëve atyreqë na urrejnë,
72. për të treguar mëshirë me etërit tanëdhe për t’u kujtuarpër besëlidhjen e tij të shenjtë;
73. për betimin që i bëri Abrahamit,atit tonë,për të na lejuar
74. që, pasi të na çlirontenga duart e armiqve tanë,t’i shërbenim pa frikë,
75. në shenjtëri dhe në drejtësipara tijpër të gjitha ditët e jetës sonë.
76. Dhe ti, foshnjë,do të quhesh profet i më të Lartit,sepse do të ecësh përpara Zotitpër të përgatitur udhët e tij,
77. për t’i dhënë popullit të tijnjohjen e shpëtimitme anë të faljes së mëkateve,
78. falë zemrës së mëshirshmetë Perëndisë tonë,me të cilëndo të na vijë së larti agimi,
79. që shndrit mbi ata që rrinënë errësirëe në hijen e vdekjesdhe për të drejtuarhapat tanënë udhën e paqes».
80. Fëmija rritej, forcohej shpirtërisht dhe rrinte shkretëtirave gjer në ditën kur do t’i dëftohej Izraelit.