3. la Judenë dhe shkoi përsëri në Galile.
4. Për të arritur atje, i duhej të kalonte nëpër Samari.
5. Kështu mbërriti në një qytet të Samarisë që quhet Sihar, pranë arës që Jakobi i kishte dhënë Jozefit, birit të tij.
6. Atje ndodhej pusi i Jakobit. Jezui, i lodhur nga rruga, u ul te pusi. Ora ishte rreth dymbëdhjetë e drekës.
9. Gruaja samaritane i tha: «Ti që je jude, si kërkon të pish ujë nga unë që jam grua samaritane?». Dihet se judenjtë nuk shoqërohen me samaritanët.
10. Jezui u përgjigj: «Sikur ta njihje dhuratën e Perëndisë dhe atë që po të kërkon për të pirë, atëherë ti do të kërkoje prej tij dhe ai do të të jepte ujë të gjallë».
11. Gruaja i tha: «Zotëri, ti nuk ke kovë dhe pusi është i thellë. Ku do ta gjesh ujin e gjallë?
12. Mos je ti më i madh se Jakobi, ati ynë, që na e dha këtë pus? Ai vetë ka pirë prej këtij pusi bashkë me të bijtë dhe me bagëtitë».
13. Jezui u përgjigj: «Kushdo që pi nga ky ujë do të ketë etje përsëri,
14. por ai që do të pijë nga uji që do t’i jap unë, nuk do të ketë kurrë më etje. Uji që unë do t’i jap do të bëhet brenda tij burim për jetën e amshuar».
15. Gruaja i tha: «Zotëri, jepma këtë ujë, që të mos kem më etje dhe të mos vij më këtu për të mbushur ujë».
16. Jezui i tha: «Shko, thirr burrin tënd dhe kthehu këtu».
17. Gruaja iu përgjigj: «Nuk kam burrë».Jezui i tha: «Mirë e the, nuk ke burrë,
18. sepse ke pasur pesë burra dhe ky që ke tani nuk është burri yt. Këtu ke thënë të vërtetën».