1. Kur Jezui mori vesh se farisenjtë kishin dëgjuar se ai po bënte më shumë dishepuj se Gjoni dhe se po pagëzonte,
2. ndonëse nuk pagëzonte Jezui vetë, por dishepujt e tij,
3. la Judenë dhe shkoi përsëri në Galile.
4. Për të arritur atje, i duhej të kalonte nëpër Samari.
5. Kështu mbërriti në një qytet të Samarisë që quhet Sihar, pranë arës që Jakobi i kishte dhënë Jozefit, birit të tij.
6. Atje ndodhej pusi i Jakobit. Jezui, i lodhur nga rruga, u ul te pusi. Ora ishte rreth dymbëdhjetë e drekës.
9. Gruaja samaritane i tha: «Ti që je jude, si kërkon të pish ujë nga unë që jam grua samaritane?». Dihet se judenjtë nuk shoqërohen me samaritanët.
10. Jezui u përgjigj: «Sikur ta njihje dhuratën e Perëndisë dhe atë që po të kërkon për të pirë, atëherë ti do të kërkoje prej tij dhe ai do të të jepte ujë të gjallë».
11. Gruaja i tha: «Zotëri, ti nuk ke kovë dhe pusi është i thellë. Ku do ta gjesh ujin e gjallë?
12. Mos je ti më i madh se Jakobi, ati ynë, që na e dha këtë pus? Ai vetë ka pirë prej këtij pusi bashkë me të bijtë dhe me bagëtitë».
13. Jezui u përgjigj: «Kushdo që pi nga ky ujë do të ketë etje përsëri,