30. Ky është ai për të cilin ju thashë: “Pas meje vjen dikush që është më i madh se unë, sepse ishte përpara meje.”
31. Unë nuk e njihja atë, prandaj erdha të pagëzoj me ujë që t’ia zbuloj Izraelit».
32. Gjoni dëshmoi: «Pashë Shpirtin e Perëndisë tek zbriste prej qiellit si pëllumb dhe që qëndroi mbi të.
33. Unë nuk e njihja atë, por ai që më dërgoi të pagëzoj me ujë më tha: “Ai mbi të cilin do të shohësh Shpirtin duke zbritur dhe duke qëndruar mbi të, është ai që do të pagëzojë me Shpirtin e Shenjtë.”
34. Unë e kam parë dhe dëshmoj se ky është Biri i Perëndisë».
35. Të nesërmen, Gjoni po qëndronte sërish atje bashkë me dy prej dishepujve të tij
36. dhe kur pa Jezuin që po kalonte, tha: «Ja Qengji i Perëndisë!».
37. Dy dishepujt, kur dëgjuan çfarë tha Gjoni, i shkuan pas Jezuit.
38. Jezui u kthye, dhe kur pa se po i shkonin pas, i pyeti: «Çfarë kërkoni?». Ata i thanë: «Rabbi - që do të thotë mësues - ku banon?».
39. Jezui u tha: «Ejani dhe shihni!». Ata shkuan, panë se ku banonte dhe atë ditë qëndruan me të. Ora ishte rreth katër e pasdites.
40. Andrea, vëllai i Simon Pjetrit, ishte njëri prej atyre të dyve që ndoqën Jezuin, pasi dëgjuan çfarë tha Gjoni.
41. Ai takoi të parin vëllanë e vet, Simonin, dhe i tha: «Gjetëm Mesinë!», domethënë Krishtin.
42. Pastaj e çoi atë te Jezui, i cili sapo e pa, i tha: «Ti je Simoni, biri i Gjonit. Ti do të quhesh Kefa», që do të thotë Pjetër, shkëmb.
43. Të nesërmen, Jezui vendosi të shkojë në Galile. Ai takoi Filipin dhe i tha: «Më ndiq!».