1. A mos po fillojmë përsëri t’i rrisim vlerën vetes? Apo mos kemi nevojë edhe ne si disa për letra porosie për ju a prej jush?
2. Letra jonë jeni ju, e shkruar në zemrat tona, që të gjithë njerëzit ta njohin e ta lexojnë.
3. Ju e tregoni se jeni letër e Krishtit, e hartuar prej nesh, jo e shkruar me bojë, por me shpirtin e Perëndisë së gjallë, jo në rrasa guri, por në rrasat e zemrave njerëzore.
4. Ky është besimi që ne kemi në Perëndinë, përmes Krishtit.
5. Ne nuk e mbajmë veten të aftë që të mendojmë se vjen ndonjë gjë prej nesh. Aftësia jonë vjen prej Perëndisë,
6. që na bëri të aftë të jemi shërbëtorë të besëlidhjes së re, jo të germës, por të Shpirtit. Sepse germa vret, por Shpirti jep jetë.
7. Nëse besëlidhja e Moisiut, që ishte e gdhendur me germa në gur dhe çonte në vdekje, ishte aq e lavdishme saqë bijtë e Izraelit nuk mund ta shikonin dot Moisiun, për shkak të lavdisë së përkohshme të fytyrës së tij,