18. Por Perëndia i vuri gjymtyrët në trup një nga një, ashtu siç deshi.
19. Nëse të gjitha do të ishin një gjymtyrë e vetme, ku do të ishte trupi?
20. Por tani ka shumë gjymtyrë dhe një trup.
21. Syri nuk mund t’i thotë dorës: «Nuk ta kam nevojën», e as koka nuk mund t’u thotë këmbëve: «Nuk jua kam nevojën».
22. Përkundrazi, ato gjymtyrë të trupit që duken më të papërfillshmet, janë më të nevojshmet.
23. Ne kujdesemi më shumë për gjymtyrët që i vlerësojmë më pak dhe përpiqemi t’i zbukurojmë sa më shumë gjymtyrët më të pahijshme,
24. gjë që nuk e kanë të nevojshme gjymtyrët e hijshme.Por Perëndia e ndërtoi trupin duke u dhënë më shumë nderim gjymtyrëve më të papërfillshme,
25. që të mos ketë përçarje në trup, por që gjymtyrët të kujdesen për njëra-tjetrën.
26. Nëse njëra gjymtyrë vuan, atëherë vuajnë të gjitha me të. Nëse njëra gjymtyrë nderohet, të gjitha gëzohen me të.
27. Ju jeni trupi i Krishtit dhe secili prej jush është gjymtyrë e tij.
28. Prandaj Perëndia i caktoi disa në kishë, së pari apostuj, së dyti profetë, së treti mësues, pastaj ata me dhuntitë për të bërë mrekulli, të shërimeve, të përkujdesjes, të drejtimit e të larmive të gjuhëve.
29. A mos janë të gjithë apostuj, apo mos janë të gjithë profetë? A mos janë të gjithë mësues, apo mos kanë të gjithë dhuntinë për të bërë mrekulli?
30. A mos kanë të gjithë dhuntinë e shërimeve, apo mos flasin të gjithë shumë gjuhë? A mos janë të gjithë shpjegues gjuhësh?