17. Ashtu si buka është një e vetme, ashtu edhe ne, edhe pse jemi shumë, bëhemi një trup i vetëm, sepse marrim pjesë në të vetmen bukë.
18. Shikoni popullin e Izraelit! A nuk marrin pjesë në altar ata që hanë flijimet që kushtohen mbi të?
19. A dua të them me këtë se mishi që u flijohet idhujve ka ndonjë vlerë, apo që idhujt janë ndonjë gjë?
20. Jo, por dua të them se ato ua flijojnë djajve e jo Perëndisë dhe unë nuk dua që të keni pjesë me djajtë.
21. Nuk mund të pini edhe nga kupa e Zotit edhe nga kupa e djajve; nuk mund të hani edhe nga tryeza e Zotit edhe nga tryeza e djajve.
22. Mos duam të nxisim xhelozinë e Zotit? Vallë, mos jemi më të fortë se ai?
23. Disa thonë: «Gjithçka më lejohet». Po, por jo gjithçka është e dobishme. Gjithçka më lejohet, por jo gjithçka ndihmon për t’u rritur në besim.
24. Askush të mos kërkojë të mirën e vet, por të mirën e tjetrit.
25. Hani çdo gjë që shitet në thertore, pa e shqyrtuar atë dhe pa e rënduar ndërgjegjen tuaj,
26. sepse toka dhe gjithçka që ndodhet në të janë të Zotit.
27. Nëse ndonjë jobesimtar ju fton në shtëpi dhe pranoni të shkoni, hani gjithçka që ju vënë përpara, pa e shqyrtuar atë dhe pa e rënduar ndërgjegjen tuaj.