15. Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
16. Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
17. Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
18. për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
19. Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
20. Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
21. Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
22. Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?