54. Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
55. I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
56. Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
57. U tërhoqën madje prapa dhe u sollën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
58. provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
59. Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
60. Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
61. dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
62. Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
63. Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
64. Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
65. Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
66. I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
67. Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
68. por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.