4. Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
5. Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
6. Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobë.
7. Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
8. Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
9. E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
10. Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pinë me të madhe ujërat e tyre,
11. dhe thonë: "Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?".
12. Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
13. Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
14. Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
15. Sikur të kisha thënë: "Do të flas edhe unë kështu", ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
16. Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m'u duk shumë e vështirë.
17. Derisa hyra në shenjtëroren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
18. Me siguri, ti i vë në vende të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
19. Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!