20. Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
21. Kur zemra ime acarohej dhe e ndieja veten sikur më shponin nga brenda,
22. unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
23. Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
24. Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
25. Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
26. Mishi im dhe zemra ime mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.