9. Ai i uli qiejt dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij;
10. i kishte hipur një kerubini dhe fluturonte; fluturonte shpejt mbi krahët e erës.
11. Me terrin ai kishte bërë velin e tij dhe si shatorre rreth vetes kishte vënë errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
12. Nga shkëlqimi që e paraprinte dilnin re të dendura, breshër dhe thëngjij.
13. Zoti gjëmoi në qiejt dhe Shumë i Larti bëri që të dëgjohet zëri i tij me breshër dhe me thëngjij.
14. Hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau armiqtë; lëshoi një numër të madh rrufesh dhe i bëri të ikin me vrap.
15. Në qortimin tënd, o Zot, në shfryrjen e erës nga flegrat e tua, shtretërit e lumenjve u dukën dhe themelet e botës u zbuluan.
16. Ai nga lart shtriu dorën, më mori dhe më nxori jashtë ujërave të shumta.
17. Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë.
18. Ata u vërsulën kundër meje ditën e fatkeqësisë sime, por Zoti mbajti anën time,
19. dhe më nxori jashtë, larg; më çliroi sepse më do.