17. Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;
18. ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,
19. por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.
20. Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.
21. Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;
22. le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.
23. Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregti mbi ujërat e mëdha,
24. shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.
25. Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.
26. Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.
27. Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç'të bëjnë.
28. Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.
29. Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.
30. Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.
31. Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;
32. le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.