kapitujt

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

Dhjata e Vjetër

Dhjata e Re

Psalmet 106 Bibla Shqip (ALBB)

1. Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

2. Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?

3. Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.

4. Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,

5. me qëllim që të shoh mirëqenien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.

6. Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.

7. Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.

8. Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.

9. I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.

10. I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.

11. Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.

12. Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.

13. Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.

14. U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.

15. Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.

16. Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,

17. toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.

18. Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.

19. Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,

20. dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëlltyrën e një kau që ha bar.

21. Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,

22. mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.

23. Prandaj ai foli t'i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t'i shkatërronte.

24. Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,

25. por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.

26. Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t'i rrëzonte në shkretëtirë,

27. dhe se do t'i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t'i shpërndante në të gjitha vendet.

28. Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.

29. E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.

30. Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.

31. Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.

32. Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,

33. sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.

34. Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;

35. por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;

36. u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;

37. ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,

38. dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujt e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.

39. Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.

40. Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.

41. I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.

42. Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.

43. Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.

44. Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,

45. dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhembshurinë e madhe të tij u qetësua.

46. Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.

47. Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.

48. I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: "Amen". Aleluja.