Dhjata e Vjetër

Dhjata e Re

Predikuesi 10:9-20 Bibla Shqip (ALBB)

9. Kush zhvendos gurë mund të plagoset dhe kush çan drutë vihet në rrezik.

10. Në qoftë se sëpata topitet dhe nuk mprehet, duhet të përdoret me më tepër forcë; por dituria ka epërsinë t'ia dalë gjithnjë mbarë.

11. Në qoftë se gjarpri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.

12. Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por buzët e budallait e shkatërrojnë.

13. Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.

14. Edhe sikur budallai t'i shumojë fjalët e tij, njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; kush mund t'i thotë çfarë do të ndodhë pas tij?

15. Lodhja e budallait e rraskapit, sepse ai nuk di as si të shkojë në qytet.

16. Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!

17. Lum ti, o vend, që ke mbret nga një soj fisnik, dhe princa që hanë në kohën e duhur për të vënë në vend forcat e tyre dhe jo për t'u dehur!

18. Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.

19. Një banket shtrohet për t'u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.

20. Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg zërin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.

Lexoni kapitullin e plotë Predikuesi 10