Dhjata e Vjetër

Dhjata e Re

Ligji i Përtërirë 32:7-14 Bibla Shqip (ALBB)

7. Kujto ditët e lashtësisë, ki parasysh vitet e shumë kohërave të shkuara, pyet atin tënd, dhe ai do të ta tregojë, pyet pleqtë e tu dhe ata do të ta thonë.

8. Kur Shumë i Larti u dha kombeve trashëgiminë e tyre, kur ndau bijtë e Adamit, ai përcaktoi kufijtë e popujve, në bazë të numrit të bijve të Izraelit.

9. Me qenë se pjesa e Zotit është populli i tij, Jakobi është pjesa e trashëgimisë së tij.

10. Ai e gjeti në një tokë të shkretë, në një vetmi të helmuar dhe të mjerë. Ai e rrethoi, u kujdes për të dhe e ruajti si bebja e syrit të tij.

11. Ashtu si një shqiponjë nxit zogjtë e saj, fluturon mbi të vegjlit e saj, shtrin krahët e saj, i merr dhe i mbart mbi krahët e saj,

12. Zoti e drejtoi vetë, dhe asnjë perëndi e huaj nuk ishte me të.

13. Ai e bëri të ngasë me kalë mbi lartësitë e tokës, me qëllim që të hante prodhimin e fushave; e bëri të thithë mjaltin nga shkëmbi dhe vajin nga shkëmbi i strallit,

14. ajkën e lopëve dhe qumështin e deleve me gjithë yndyrën e qengjave, deshtë e Bashanit dhe cjeptë me majën e miellit të grurit; dhe ti ke pirë verën, gjakun e rrushit.

Lexoni kapitullin e plotë Ligji i Përtërirë 32