9. Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.
10. Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.
11. I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.
12. Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.
13. I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.
14. Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!
15. A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtimën e reve të tij?
16. A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?
17. A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?
18. Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?
19. Na mëso se çfarë duhet t'i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.
20. A mund t'i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.