10. Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.
11. I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.
12. Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.
13. I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.
14. Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!
15. A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtimën e reve të tij?
16. A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?
17. A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?
18. Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?
19. Na mëso se çfarë duhet t'i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.
20. A mund t'i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.
21. Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.
22. Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.
23. Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.