1. Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.
2. Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!
3. Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.
4. Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.
5. Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t'i kuptojmë.
6. I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë", ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.
7. Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.
8. Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.
9. Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.
10. Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.
11. I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.