3. kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;
4. siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,
5. kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;
6. kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.
7. Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,
8. të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;
9. princat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;
10. zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.
11. veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,
12. sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.
13. Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.
14. Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.
15. Isha sy për të verbrin dhe këmbë për çalamanin;
16. isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.