3. Kam dëgjuar një qortim që më turpëron, por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu si e gjykoj.
4. A nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë,
5. triumfi i të këqijve zgjat pak dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast?
6. Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë,
7. ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: "Ku është?".
8. Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim nate.
9. Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më.