15. Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
16. aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
17. Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
18. atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
19. të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
20. I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
21. Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
22. Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
23. Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
24. Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
25. sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
26. duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
27. Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijët e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
28. ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
29. Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
30. Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
31. Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
32. Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.