1. Mbas vdekjes së Jozueut, bijtë e Izraelit konsultuan Zotin, duke thënë: "Kush prej nesh ka për të vajtur i pari të luftojë kundër kanaanenjve?".
2. Zoti u përgjigj: "Do të shkojë Juda; ja, vendin ia kam dhënë në duart e tij".
3. Atëherë Juda i tha Simeonit, vëllait të tij: "Eja me mua në vendin që më ra me short dhe do të luftojmë kundër kanaanenjve; pastaj edhe unë do të vij në vendin që të ra ty me short". Dhe Simeoni u nis me të.
4. Juda, shkoi, pra, dhe Zoti u la në dorë kanaanenjtë dhe perezenjtë; dhe në Bezek vranë dhjetë mijë burra.
5. Dhe në Bezek gjetën Adoni-Bezekun dhe e sulmuan; mundën kanaanenjtë dhe perezenjtë.
6. Adoni-Bezeku ia mbathi, por ata e ndoqën e zunë dhe i prenë gishtërinjtë e mëdhenj të duarve dhe të këmbëve.
7. Atëherë Adoni-Bezeku tha: "Shtatëdhjetë mbretër me gishtërinjtë e mëdhenj të duarve dhe të këmbëve të prerë mblidhnin ato që mbeteshin në tryezën time. Perëndia më ktheu atë që kam bërë". E çuan pastaj në Jeruzalem ku vdiq.
8. Bijtë e Judës sulmuan Jeruzalemin dhe e morën; i vranë me shpatë banorët e tij dhe i vunë flakën qytetit.
9. Pastaj bijtë e Judës zbritën të luftojnë kanaanenjtë, që banonin në krahinën malore, në Negev dhe në ultësirë.
10. Juda marshoi pastaj kundër kanaanenjve që banonin në Hebron (emri i të cilit më parë ishte Kirjath-Arba) dhe mundi Seshain, Ahimanin dhe Talmain.
11. Që këtej marshoi kundër banorëve të Debirit (që më parë quhej Kirjath-Sefer).
12. Atëherë Kalebi tha: "Atij që do të sulmojë Kiriath-Seferin dhe do ta shtjerë në dorë, unë do t'i jap për grua bijën time Aksah".
13. E pushtoi Othnieli, bir i Kenazit, vëllai i vogël i Kalebit, dhe ky i dha për grua bijën e tij Aksah.
14. Kur ajo erdhi të banojë me të, e bindi t'i kërkojë të atit të saj një fushë. Sapo ajo zbriti nga gomari, Kalebi e pyeti: "Çfarë kërkon?".