1. Njeriu që fortëson qafën kur qortohet, do të thyhet papritmas pa tjetër.
2. Kur të drejtët shumohen, populli gëzohet, por, kur sundon i pabesi, populli rënkon.
3. Njeriu që e do diturinë gëzon të atin; por ai që shkon me prostitutat shkapëderdh pasurinë e vet.
4. Mbreti e bën të qëndrueshëm vendin me anë të drejtësisë, por ai që merr dhurata e çon në shkatërrim.
5. Njeriu që i bën lajka të afërmit të tij shtrin një rrjetë mbi hapat e tij.
6. Në mëkatin e një njeriut të keq ka një lak, por i drejti këndon dhe gëzohet.
7. I drejti interesohet për çështjen e të varfërve, por i pabesi nuk e kupton këtë interesim.
8. Tallësit kurdisin trazira në qytet, por njerëzit e urtë e qetësojnë zemërimin.
9. Në rast se një njeri i urtë hyn në grindje me një budalla, dhe budallai zemërohet dhe qesh, nuk ka paqe.
10. Njerëzit gjakatarë urrejnë të ndershmin, por njerëzit e drejtë kërkojnë të mbrojnë jetën e tij.
11. Budallai e shfryn gjithë zemërimin e tij, por i urti e frenon dhe e ul.
12. Në rast se një mbret dëgjon fjalët gënjeshtare, tërë ministrat e tij bëhen të pabesë.
13. I varfri dhe shtypësi kanë këtë të përbashkët: Zoti ndriçon sytë e të dy palëve.
14. Mbreti që u siguron drejtësi të varfërve në të vërtetë do ta ketë fronin të vendosur përgjithnjë.
15. Shufra dhe qortimi japin dituri; por fëmija për të cilën nuk kujdeset kurrkush e turpëron nënën e vet.
16. Kur shtohen të pabesët shtohen edhe shkeljet, por të drejtët do të shohin shkatërrimin e tyre.
17. Korrigjo birin tënd, ai do të japë rehatinë dhe do t'i sigurojë kënaqësi shpirtit tënd.