17. Rruga kryesore e njerëzve të drejtë është të evitojnë të keqen; ai që do ta ruajë shpirtin e tij mbikëqyr rrugën e tij.
18. Përpara shkatërrimit vjen kryelartësia dhe përpara rrëzimit fryma krenare.
19. Më mirë të kesh frymë të përulur me të mjerët se sa të ndash prenë me krenarët.
20. Kush i kushton kujdes Fjalës do të gjejë të mirën, dhe kush i beson Zotit është i lumtur.
21. I urti nga zemra do të quhet i matur, dhe ëmbëlsia e buzëve e shton diturinë.
22. Mendja është një burim jete për atë që e zotëron, por budallallëku është dënimi i budallenjve.
23. Zemra e të urtit e bën të mençur gojën e tij dhe e shton diturinë e buzëve të tij.
24. Fjalët e ëmbla janë si një huall mjalti, ëmbëlsi për shpirtin dhe ilaç për kockat.
25. Ka një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në udhët e vdekjes.
26. Personi që lodhet, lodhet për veten e tij, sepse goja e tij e nxit.
27. Njeriu i keq kurdis të keqen dhe mbi buzët e tij ka si një zjarr të ndezur.
28. Njeriu i çoroditur mbjell grindje dhe ai që shpif përçan miqtë më të mirë.
29. Njeriu i dhunës e josh shokun e vet dhe e çon nëpër një rrugë jo të mirë.
30. Kush mbyll sytë për të kurdisur gjëra të këqija, kafshon buzët kur shkakton të keqen.
31. Flokët e bardha janë një kurorë lavdie; atë e gjejmë në rrugën e drejtësisë.
32. Kush nuk zemërohet shpejt vlen më tepër se një luftëtar i fortë, dhe ai që e urdhëron frymën e tij vlen më tepër se ai që mposht një qytet.
33. Shorti hidhet që në barkun e nënës, por çdo veprim varet nga Zoti.