13. Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.
14. Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.
15. Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.
16. Njeriu i urtë i trembet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.
17. Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.
18. Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.
19. Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.
20. Të varfrin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.
21. Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfrit është i lumtur.
22. A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.
23. Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.
24. Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.
25. Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.
26. Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.