6. Jonathani i tha shqytarit të ri: "Eja, shkojmë drejt pozicioneve të këtyre të parrethprerëve; ndofta Zoti ka për të vepruar në favorin tonë, sepse asgjë nuk e pengon Zotin të sigurojë shpëtimin me shumë ose me pak njerëz".
7. Shqytari i tij iu përgjigj: "Bëj ç'ke për zemër; shko përpara; jam gati të shkoj me ty ku ta dëshirojë zemra jote".
8. Atëherë Jonathani tha: "Ja, ne do të shkojmë drejt atyre njerëzve dhe do t'i bëjmë që të na shohin.
9. Po të na thonë: "Ndaluni derisa t'ju arrijmë", ne do të qëndrojmë në vend dhe nuk do të shkojmë tek ata;
10. por në rast se na thonë: "Ejani te ne", ne do të shkojmë, sepse Zoti i ka dhënë në duart tona; dhe kjo do të na shërbejë si shenjë".
11. Kështu të dy u panë nga garnizoni i filistenjve; dhe filistenjtë thanë: "Ja hebrenjtë që po dalin nga shpellat ku ishin fshehur!".
12. Pastaj njerëzit e garnizonit iu kthyen Jonathanit dhe shqytarit të tij dhe thanë: "Ejani te ne se kemi diçka për t'ju thënë". Atëherë Jonathani i tha shqytarit të tij: "Eja pas meje, sepse Zoti i ka dhënë në duart e Izraelit".
13. Jonathani u ngjit duke u kacavarur me duar dhe me këmbë, i ndjekur nga shqytari i tij. Filistenjtë binin përpara Jonathanit, dhe shqytari pas tij i vriste.
14. Kjo qe masakra e parë e kryer nga Jonathani dhe nga shqytari i tij; në të humbën jetën rreth njëzet veta, në një sipërfaqe prej rreth gjysmë jugeri tokë.