30. Vjehrra e Simonit ishte në shtrat me ethe dhe ata menjëherë i folën për të.
31. Atëherë ai u afrua, e kapi për dore dhe e ngriti. Menjëherë ethet e lanë dhe ajo nisi t'u shërbejë.
32. Në mbrëmje, pas perëndimit të diellit, i prunë të gjithë të sëmurët dhe të demonizuarit.
33. Dhe gjithë qyteti ishte mbledhur përpara derës.
34. Ai shëroi shumë, që lëngonin nga sëmundje të ndryshme, dhe dëboi shumë demonë; dhe nuk i lejoi demonët të flasin, sepse ata e njihnin.
35. Pastaj, të nesërmen në mëngjes, kur ende ishte shumë errët, Jezusi u ngrit, doli dhe shkoi në një vend të vetmuar dhe atje u lut.
36. Dhe Simoni dhe ata që ishin me të e kërkonin.
37. Dhe, kur e gjetën, i thanë: ''Të gjithë po të kërkojnë!''.
38. Dhe ai u tha atyre: ''Lë të shkojmë në fshatrat e afërm që të predikoj edhe atje, sepse për këtë kam ardhur''.