6. Kështu Abrahami i besoi Perëndisë dhe kjo iu numërua për drejtësi.
7. Dijeni, pra, se ata që besojnë janë bijtë e Abrahamit.
8. Prandaj Shkrimi i shenjtë, duke paraparë se Perëndia do t’i bënte të drejtë kombet pagane përmes besimit, i dha Abrahamit që përpara lajmin e mirë: Gjithë kombet do të bekohen në ty.
9. Kështu, ata që besojnë janë të bekuar bashkë me besimtarin Abraham.
10. Ata që mbështeten në veprat që kërkon ligji i Moisiut janë nën mallkim, sepse Shkrimi i shenjtë thotë: Qoftë mallkuar kushdo që nuk vazhdon të bëjë gjithçka që është shkruar në librin e Ligjit.
11. Është e qartë që askush nuk bëhet i drejtë para Perëndisë me anë të ligjit të Moisiut, sepse i drejti do të jetojë prej besimit.
12. Ligji i Moisiut nuk lidhet me besimin, por kush i zbaton urdhërimet e tij do të jetojë prej tyre.
13. Krishti na shpengoi nga mallkimi i ligjit të Moisiut duke u bërë vetë mallkim për ne, sepse Shkrimi i shenjtë thotë: I mallkuar është cilido që varet në dru.
14. Kështu që bekimi i Abrahamit t’u vijë kombeve pagane me anë të Krishtit Jezu dhe premtimin e Shpirtit të Shenjtë ta marrim përmes besimit.