25. Dhe ja, në Jeruzalem ishte një njeri që quhej Simeon; Ky njeri ishte i drejtë dhe i përshpirtshëm dhe priste ngushëllimin e Izraelit; dhe Fryma e Shenjtë ishte mbi të.
26. Dhe në mënyrë hyjnore atij i qe zbuluar nga Fryma e Shenjtë se nuk do të vdiste para se të kishte parë Krishtin e Zotit.
27. Ai pra, i shtyrë nga Fryma, erdhi në tempull; dhe, si prindërit i prunë fëmijën Jezus për të bërë me të ato që përshkruan ligji,
28. ai e mori në krah e bekoi Perëndinë duke thënë:
29. ''Tani, o Zot, lejo që shërbëtori yt të vdesë në paqe, sipas fjalës sate,
30. sepse sytë e mi e panë shpëtimin tënd
31. që ti e përgatite përpara gjithë popujve:
32. dritën për të ndriçuar kombet dhe lavdinë e popullit tënd, Izraelit''.
33. Dhe Jozefi e nëna e fëmijës mrekulloheshin për gjërat që thuheshin për të.
34. Pastaj Simeoni i bekoi dhe i tha Marisë, nënës së tij: ''Ja, ky është vënë për rënien dhe për ngritjen e shumë vetave në Izrael dhe për të qenë shenjë kundërshtimesh,