16. پوءِ ھو ناصرت ۾ آيو جتي سندس پالنا ٿي ھئي. سبت جي ڏينھن تي دستور موجب ھو عبادتخاني ۾ ويو ۽ تلاوت ڪرڻ لاءِ اٿي بيٺو.
17. کيس يسعياہ نبيءَ جو ڪتاب ڏنو ويو ۽ ھن اھو ھنڌ کوليو جتي لکيل ھو تہ
18. ”خداوند جو روح مون سان آھي،ڇوتہ غريبن کي خوشخبري ڏيڻ لاءِمون کي مسح ڪري چونڊيو اٿس.ھن مون کي موڪليو آھي تہقيدين جي رھائيءَ۽ انڌن جي بينائيءَ جو اعلان ڪريان.۽ ستايلن جي دلجوئي ڪريان،
19. ۽ اعلان ڪريان تہخداوند جي مھربانين جو سال آيو آھي.“
20. پوءِ عيسيٰ ڪتاب بند ڪري خدمتگار کي ڏنو ۽ پاڻ ويھي رھيو. عبادتخاني ۾ سڀيئي ھن کي چتائي ڏسن پيا.
21. تڏھن ھنن کي ٻڌايائين تہ ”اڄ اوھان جي ٻڌندي ئي ھيءَ لکت پوري ٿي آھي.“
22. سڀيئي سندس نيڪي ڪرڻ لڳا ۽ عجب کائين پيا تہ ھن جي واتان ڪھڙا نہ مھر ڀريا لفظ نڪتا پئي ۽ چوڻ لڳا تہ ”ڇا ھي يوسف جو پٽ نہ آھي؟“
23. عيسيٰ انھن کي چيو تہ ”اوھين ضرور اھا چوڻي مون کي ٻڌائيندا تہ ’ڊاڪٽر، پاڻ کي تہ ڇٽاءِ،‘ ۽ ھيئن بہ چوندا تہ ’ھتي پنھنجي وطن ۾ بہ ائين ڪري ڏيکار جيئن ڪفرناحوم بابت ٻڌون ٿا.‘“
24. تنھن تي انھن کي چيائين تہ ”سچ پڇو تہ ڪنھن بہ نبيءَ جو پنھنجي وطن ۾ قدر نہ ٿو ٿئي.