5. اڳئين زماني ۾ بہ پاڪ عورتون جيڪي خدا ۾ اميد رکنديون ھيون، سي پنھنجي پنھنجي مڙس جون تابعدار رھي انھيءَ ريت پاڻ کي سينگارينديون ھيون.
6. اھڙيءَ طرح سارہ ابراھيم جي حڪم ۾ رھندي ھئي ۽ کيس پنھنجو آقا چوندي ھئي. اوھين بہ انھيءَ جون ڌيئر آھيو، بشرطيڪ نيڪي ڪريو ۽ ڪنھن بہ خوف جو شڪار نہ ٿيو.
7. اي مڙسؤ! اوھين بہ ساڳيءَ طرح پنھنجين زالن سان عقلمنديءَ سان ھلو. عورت ذات کي نازڪ سمجھي کيس عزت ڏيو ۽ ڄاڻو تہ اھي بہ اوھان جي زندگيءَ جي نعمت ۾ وارث آھن. ائين ڪرڻ سان اوھان جون دعائون بياثر نہ ٿينديون.
8. مطلب تہ اوھين سڀيئي پاڻ ۾ ھڪ دل ٿي گذاريو ۽ ھمدرد ٿيو. ھڪ ٻئي کي ڀائر سمجھي پيار ڪريو، نرم دل ۽ نماڻي طبيعت وارا ٿيو.
9. بديءَ جي عيوض بدي نہ ڪريو ۽ گار جي بدران گار نہ ڏيو، اٽلندو دعا ڪريو، ڇالاءِجو اوھين انھيءَ لاءِ سڏيا ويا آھيو تہ برڪت جا وارث ٿيو.
10. جيئن پاڪ ڪلام ۾ لکيل آھي تہ”جيڪوبہ ڀانئين تہ حياتي سکي گذاريان۽ چڱا ڏينھن ڏسان،سو پنھنجي زبان کي بڇڙائيءَ کان۽ پنھنجن چپن کيٺڳيءَ جھڙي ڳالھہ ڪرڻ کان روڪي.
11. ھو بدي ڪرڻ کان پاسو ڪري۽ نيڪي ڪري.ھو صلح کي ڳولي لھي۽ انھيءَ جي ڪڍ لڳي.
12. ڇالاءِجو خداوند جون اکيون سچارن تي آھن۽ سندس ڪن انھن جي التجا تي.پر جيڪي بدي ڪن ٿا،خدا انھن کان منھن موڙي ٿو.“