14. Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15. Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16. Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17. Lecz oni jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18. I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19. I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20. Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21. Gdy PAN to usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22. Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23. Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24. I zesłał im jak deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.