9. Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.
10. Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.
11. Myślą, że ich domy są wieczne, a ich mieszkania będą trwać z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.
12. Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.
13. Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. Sela.
14. Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie.
15. Ale Bóg wykupi moją duszę z mocy grobu, bo mnie przyjmie. Sela.
16. Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;
17. Bo gdy umrze, niczego ze sobą nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.
18. Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;