6. Doprawdy człowiek przemija jak cień; doprawdy na próżno się kłopocze; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.
7. A teraz czego mam oczekiwać, Panie? W tobie jest moja nadzieja.
8. Uwolnij mnie od wszystkich moich występków, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca.
9. Zamilkłem i nie otworzyłem moich ust, bo ty to sprawiłeś.
10. Oddal ode mnie twoje karanie, bo ginę od uderzeń twojej ręki.
11. Gdy karą chłoszczesz człowieka za nieprawość, to jak mól niszczysz jego piękno; doprawdy marnością jest każdy człowiek. Sela.