1. Powiedziałem: Będę strzegł moich dróg, abym nie zgrzeszył językiem; nałożę na usta wędzidło, dopóki niegodziwy będzie przede mną.
2. Zaniemówiłem oniemiały, zamilkłem nawet w dobrej sprawie, lecz moja boleść się wzmagała.
3. Rozgorzało we mnie serce; gdy rozmyślałem, zapłonął ogień, a wtedy mój język tak przemówił:
4. PANIE, daj mi poznać mój kres i miarę moich dni, abym wiedział, jak jestem słaby.
5. Oto wymierzyłeś moje dni na szerokość dłoni, a mój wiek jest niczym przed tobą; zaprawdę każdy człowiek, nawet najlepszy, jest całkowitą marnością. Sela.
6. Doprawdy człowiek przemija jak cień; doprawdy na próżno się kłopocze; gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.
7. A teraz czego mam oczekiwać, Panie? W tobie jest moja nadzieja.
8. Uwolnij mnie od wszystkich moich występków, nie wystawiaj mnie na pośmiewisko głupca.
9. Zamilkłem i nie otworzyłem moich ust, bo ty to sprawiłeś.
10. Oddal ode mnie twoje karanie, bo ginę od uderzeń twojej ręki.