Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 31:11-17 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

11. Stałem się pośmiewiskiem dla wszystkich moich wrogów, zwłaszcza dla moich sąsiadów, i postrachem dla znajomych; ci, którzy mnie widzą na dworze, uciekają przede mną.

12. Zapomniano o mnie jak o umarłym, stałem się jak rozbite naczynie.

13. Słyszę bowiem oszczerstwa wielu; strach czai się zewsząd; gdy wspólnie naradzają się przeciwko mnie, spiskują, jak odebrać mi życie.

14. Ale ja zaufałem tobie, PANIE; powiedziałem: Ty jesteś moim Bogiem.

15. Mój czas jest w twoich rękach, ocal mnie z ręki moich nieprzyjaciół i od tych, którzy mnie prześladują.

16. Rozjaśnij swe oblicze nad twoim sługą, wybaw mnie w twoim miłosierdziu.

17. PANIE, niech nie doznam wstydu, skoro cię wzywam; niech niegodziwi się wstydzą i zamilkną w grobie.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 31