Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 22:7-16 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

7. Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, mówiąc:

8. Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.

9. Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.

10. Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.

11. Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by mnie wspomógł.

12. Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.

13. Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.

14. Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.

15. Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.

16. Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 22