Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 22:1-10 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

1. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? Czemu jesteś tak daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?

2. Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.

3. Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.

4. Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.

5. Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.

6. Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.

7. Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, mówiąc:

8. Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.

9. Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.

10. Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 22