Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 119:17-32 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

17. Okaż dobroć swemu słudze, abym żył i przestrzegał twoich słów.

18. Otwórz moje oczy, abym ujrzał cuda twego prawa.

19. Jestem obcym na ziemi, nie ukrywaj przede mną twoich przykazań.

20. Moja dusza omdlewa, tęskniąc cały czas za twoimi sądami.

21. Zgromiłeś pysznych, przeklęci są ci, którzy odstępują od twoich przykazań.

22. Oddal ode mnie hańbę i wzgardę, gdyż przestrzegam twoich świadectw.

23. Władcy też zasiadają i mówią przeciwko mnie, lecz twój sługa rozmyśla o twoich prawach.

24. Twoje świadectwa też są moją rozkoszą i moimi doradcami.

25. Moja dusza przylgnęła do prochu, ożyw mnie według twego słowa.

26. Opowiedziałem ci moje drogi i wysłuchałeś mnie; naucz mnie twoich praw.

27. Spraw, bym zrozumiał drogę twoich nakazów, a będę rozmyślał o twoich cudownych dziełach.

28. Dusza moja rozpływa się we łzach ze smutku, umocnij mnie według twego słowa.

29. Oddal ode mnie drogę kłamstwa, a obdarz mnie swoim prawem.

30. Wybrałem drogę prawdy, a twoje nakazy stawiam przed sobą.

31. Przylgnąłem do twoich świadectw; PANIE, nie pozwól mi zaznać wstydu.

32. Pobiegnę drogą twoich przykazań, gdy rozszerzysz moje serce.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 119