Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 119:122-135 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

122. Bądź poręczycielem dla twego sługi ku dobremu, aby nie uciskali mnie zuchwalcy.

123. Moje oczy słabną, czekając na twoje zbawienie i na słowo twojej sprawiedliwości.

124. Postąp ze swoim sługą według twego miłosierdzia i naucz mnie twoich praw.

125. Jestem twoim sługą, daj mi rozum, abym poznał twoje świadectwa.

126. Już czas, PANIE, abyś działał, bo naruszono twoje prawo.

127. Dlatego umiłowałem twoje przykazania nad złoto, nad szczere złoto.

128. Bo wszystkie twoje przykazania uznaję za prawdziwe, a nienawidzę wszelkiej fałszywej drogi.

129. Twoje świadectwa są przedziwne, dlatego moja dusza ich strzeże.

130. Początek twoich słów oświeca i daje rozum prostym.

131. Otwieram usta i wzdycham, bo pragnąłem twoich przykazań.

132. Spójrz na mnie i zmiłuj się nade mną, jak postępujesz z tymi, którzy miłują twoje imię.

133. Utwierdź moje kroki w twoim słowie, niech nie panuje nade mną żadna nieprawość.

134. Wybaw mnie z ludzkiego ucisku, abym strzegł twoich nakazów.

135. Rozjaśnij swe oblicze nad twoim sługą i naucz mnie twoich praw.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 119