8. Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich;
9. Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
10. Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
11. Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
12. Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
13. A gdy wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
14. Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
15. Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i za cudowne dzieła wobec synów ludzkich.
16. Bo skruszył bramy miedziane i połamał żelazne zasuwy.
17. Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
18. Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
19. A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
20. Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
21. Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich;
22. I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
23. Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
24. Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
25. Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.