26. Oni wstępują aż do nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
27. Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
28. Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
29. Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
30. Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
31. Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich.