14. On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
15. Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
16. Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
17. Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
18. Nad tymi, którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
19. PAN na niebiosach ustanowił swój tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
20. Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
21. Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
22. Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.