19. Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
20. Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
21. Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
22. Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
23. Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
24. Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
25. Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.
26. Otwiera swe usta mądrze i na jej języku jest prawo miłosierdzia.
27. Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
28. Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
29. Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.