Stary Testament

Nowy Testament

Księga Przysłów 31:13-26 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

13. Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.

14. Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.

15. Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.

16. Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.

17. Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.

18. Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.

19. Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.

20. Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.

21. Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.

22. Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.

23. Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.

24. Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.

25. Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.

26. Otwiera swe usta mądrze i na jej języku jest prawo miłosierdzia.

Czytaj pełny rozdział Księga Przysłów 31