1. Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.
2. Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?
3. Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co prowadzi do zguby królów.
4. Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;
5. By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.
6. Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.
7. Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.
8. Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9. Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.
10. Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.
11. Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.
12. Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.
13. Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.
14. Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.
15. Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.
16. Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.
17. Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.
18. Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.